Lokma, kültürümüzün önemli bir tatlısı olmakla beraber dini günlerde dağıtılan tek tatlı olma özelliğini koruyor. Kökeni Arapça parça, yudum anlamına gelen lokmanın 13. Yüzyıla kadar dayanan bir geçmişi var. O günlerden günümüze kalan kültürün bir parçası olan lokma, günümüzde cami çıkışlarında, kandillerde, mevlitlerde, apartman girişlerinde sevabına dağıtılıyor. Ağırlıklı olarak İzmir’de ve İstanbul da lokmacı bulmak, lokma dağıtan kişilerle karşılaşmak daha kolay. Ülkemizde lokmayla en çok İzmir’de karşılaşıldığı için lokmanın İzmir’den geldiği söyleniyor fakat Ege bölgesinin genelinde lokmaya rastlamak mümkün. Ayrıca lokmanın nereden geldiği konusunda kesin bir bilgi yok. Ülkemizde lokmanın en çok İzmir ve Ege bölgesinde dağıtıldığı da bir gerçek. Lokma döktürme işi de genelde ücretsiz lokma dağıtma eylemi için kullanılıyor. Bu eylemin çok çeşitli nedenleri olabiliyor. Örneğin hayırlı bir evlilik yapmak isteyen biri ya da güzel bir iş bulmak isteyen biri lokma döktürebiliyor. Adak ve kutlama için, bağış ve sadaka için de dağıtım yapılabilir. Lokma döktürme eylemi zamanla sadece dini günlere özel bir eylem olmaya doğru gittiği için döktürme olayı zamanla azalmakta.
Yardıma ihtiyacı olan, kötü durumda olan, evindeki çocuklarına bir tatlı bile alamayacak olan insanlar için lokma yemek öyle basit bir eylem değildir. Lokma döktüren insanlar tabi ki yemek isteyen için şart koşmazlar. Zaten asıl yardıma ihtiyacı olanlar, normalde tatlı alacak parası olmayanlar bu eylemden faydalanmalıdır. Tatlı yemek bir gereklilik olmasa da çocuğunun çok sevdiği tatlıyı çocuğuna hediye etmek manevi anlamda bir gerekliliktir. Çocuğunun bu isteğini yerine getiremeyecek kadar kötü durumda olan insanlar bu eylemden faydalanmalıdır. İstanbul’da lokmacı olan herkesi İzmirli sanmak da bir halk yanılgısıdır.
